Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: title στην microdata_preprocess_field() (γραμμή 390 του /var/vhosts/drupal7/sites/all/modules/microdata/microdata.module).
  • Notice: Undefined index: title στην microdata_preprocess_field() (γραμμή 414 του /var/vhosts/drupal7/sites/all/modules/microdata/microdata.module).
  • Warning: array_merge(): Argument #2 is not an array στην microdata_preprocess_field() (γραμμή 414 του /var/vhosts/drupal7/sites/all/modules/microdata/microdata.module).
  • Notice: Undefined index: #formatter στην microdata_preprocess_field() (γραμμή 425 του /var/vhosts/drupal7/sites/all/modules/microdata/microdata.module).
Κτηνιατρικά θέματα

Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

H φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (Inflammatory bowel disease) είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη πάθηση, τόσο για την γάτα όσο και για τον ιδιοκτήτη, . Αυτός ο όρος καλύπτει μια γενικότερη κατηγορία γαστρεντερικών διαταραχών με το κοινό χαρακτηριστικό την εμφάνιση φλεγμονής σε κάποιο τμήμα του πεπτικού συστήματος, το στομάχι, το λεπτό ή το παχύ έντερο. Οι ακριβείς αιτίες της εμφάνισης της νόσου είναι ακόμα άγνωστες, παρόλα αυτά το πιθανότερο είναι ότι οφείλεται σε πρόβλημα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται η φλεγμονή.

Η φλεγμονή στο στομάχι (γαστρίτιδα) συνήθως εκδηλώνεται με απώλεια όρεξης και εμετό, που μπορεί να περιλαμβάνει τρίχες, φαγητό, καθαρό ή καφέ υγρό ή ακόμα και μικρές ποσότητες αίματος.

Η φλεγμονή στο λεπτό έντερο (εντερίτιδα) συνήθως προκαλεί εμετό, διάρροια και απώλεια βάρους. Ο εμετός μπορεί να είναι διαφανές υγρό, κίτρινη ή πράσινη βλέννα, αφρός ή τροφή. Η διάρροια παρουσιάζεται μία με τρεις φορές την ημέρα. Οι γάτες με το πρόβλημα αυτό, λόγω της ελλιπούς απορρόφησης θρεπτικών συστατικών, παρουσιάζουν απώλεια βάρους και ληθαργικότητα.

Η φλεγμονή στο παχύ έντερο (κολίτιδα) συνήθως προκαλεί διάρροια, η οποία είναι πολύ συχνή, πολλές φορές μέχρι και δέκα φορές την ημέρα, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις συνδυάζεται με αίμα ή βλέννα, καθώς και δυσκολία στην αφόδευση. Οι γάτες με την πάθηση αυτή παραμένουν ενεργητικές, έχουν όρεξη για φαγητό και δεν παρουσιάζουν απώλεια βάρους.

Διάγνωση

Η διάγνωση αυτής της ομάδας ασθενειών πραγματοποιείται αφού αποκλειστούν άλλες ασθένειες και παράσιτα που προκαλούν αντίστοιχα συμπτώματα, μέσω αιματολογικών κι άλλων εξετάσεων. Σε πολλές περιπτώσεις ο κτηνίατρος συστήνει υπέρηχο για να ελέγξει την κατάσταση του στομάχου και των εντέρων. Παρόλα αυτά η μέθοδος για την οριστική διάγνωση της νόσου, η οποία όμως σπάνια εφαρμόζεται καθώς χρειάζεται πλήρη αναισθησία του ζώου, πραγματοποιείται με βιοψία του τμήματος του παρουσιάζει την φλεγμονή.

Θεραπεία

Η διαχείριση αυτής της κατηγορίας παθήσεων επιτυγχάνεται με ένα συνδυασμό κατάλληλης δίαιτας και φαρμακευτικής αγωγής, ο οποίος είναι ιδιαίτερος για κάθε γάτα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, απλά καταπολέμηση, μερική ή ολική των συμπτωμάτων, με το διαρκή κίνδυνο επανεμφάνισης με την παραμικρή αλλαγή στη δίαιτα της γάτας.

Διατροφή

Για γάτες που πάσχουν από την κατηγορία αυτή παθήσεων η καταλληλότερη διατροφή είναι αυτή που επιτρέπει την υψηλή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών ώστε να ελαχιστοποιείται η ποσότητα της διάρροιας. Επιπλέον σε κάποιες περιπτώσεις είναι καλές οι δίαιτες που περιέχουν μια μόνο πηγή πρωτεΐνης και κάποια πηγή υδατάνθρακα που δεν προκαλεί συνήθως δυσανεξία, όπως η πατάτα.

Υπάρχουν στο εμπόριο διαθέσιμες τροφές με τα χαρακτηριστικά αυτά. Εναλλακτικά ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει κάποια συνταγή για μαγειρευτό φαγητό. Η γάτα θα πρέπει να λαμβάνει την ειδική δίαιτα για τουλάχιστον οκτώ με δώδεκα εβδομάδες μέχρι να υπάρξει βελτίωση.

Σε κάποιες περιπτώσεις όταν το πρόβλημα βρίσκεται στο παχύ έντερο βοηθάει η διατροφή με αυξημένη ποσότητα φυτικών ινών.

Φαρμακευτική αγωγή

Τα κορτικοστεροϊδή χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για την θεραπεία της πάθησης, καθώς μειώνουν τη φλεγμονή και εμποδίζουν την πρόοδό της, σε συνδυασμό κάποιες φορές με αντιβιώσεις όπως η μετρονιδαζόλη. Σε κάποιες γάτες συνδυαστικά με την θεραπεία χρειάζονται και αντι-εμετικά ή αντι-διαρροϊκά φάρμακα.

Κάποιες μελέτες σε ανθρώπους έδειξαν ότι συμπληρώματα διατροφής με λιπαρά οξέα ω-3 βοηθάνε σημαντικά στην μείωση της φλεγμονής. Παρόλο που δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες σε γάτες, σίγουρα αποτελούν μια καλή επιλογή.

Πρόγνωση

 
Η νόσος του φλεγμονώδους εντέρου πολύ σπάνια μπορεί να θεραπευτεί οριστικά, παρά μόνο να ελεγχθεί με φαρμακευτική αγωγή και κατάλληλη διατροφή. Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις μάλιστα μπορεί να οδηγήσει και στην εμφάνιση καρκίνου στο γαστρεντερικό σύστημα.

Παρόλα αυτά νέα φάρμακα δοκιμάζονται διαρκώς καθώς η νόσος είναι αντίστοιχη με την νόσο του Crohn στους ανθρώπους και οι κτηνίατροι συχνά υιοθετούν επιτυχημένες φαρμακευτικές αγωγές που μελετήθηκαν για την νόσο αυτή.

πηγή περιοδικό Catpress