Βασική φροντίδα για νεογέννητα γατάκια

Κυρίως την άνοιξη, αλλά και όλο το χρόνο υπάρχει περίπτωση να έρθουμε αντιμέτωποι με το γνωστό φαινόμενο των εγκαταλελειμμένων μωρών σε κάδους και κούτες. 

Το βασικότερο είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Υπάρχουν τρόποι να φροντίσουμε και να αναθρέψουμε σωστά ακόμα και νεογέννητα γατάκια, αρκεί να προσέξουμε κάποια βασικά σημεία:

Βήμα 1: Ζεσταίνουμε τα μωρά. Τα νεογέννητα δεν παράγουν θερμότητα και βασίζονται στην ζέστη που θα τους δώσει η μαμά τους. Συνεπώς δεν αρκεί να τα σκεπάσουμε για να τα ζεστάνουμε. Πρέπει να τα φέρουμε πολύ κοντά σε κάποια πηγή θέρμανσης. Το ιδανικό είναι θερμοφόρα, είτε ηλεκτρική είτε νερού, αλλά στην ανάγκη μπορούμε να βάλουμε και ένα μπουκάλι ζεστό νερό στην φωλιά τους. Προσοχή όμως η θερμοκρασία να μην είναι πολύ υψηλή και τους προκαλέσουμε έγκαυμα.

Βήμα 2: Τάισμα. Στην αγορά κυκλοφορεί ειδικό γάλα για μωρά γατάκια που μπορείτε να προμηθευτείτε από κτηνιατρεία και πετ σοπ. Αποφεύγουμε το αγελαδινό γάλα καθώς μπορεί να προκαλέσει διάρροιες, ακόμα και να σκοτώσει τα μικρά. Λύση ανάγκης αν δεν βρίσκουμε το ειδικό γάλα είναι γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας για ανθρώπους. Συνήθως μπορούμε να βρούμε τέτοιο γάλα σε κάποιο εφημερεύον φαρμακείο.

Το τάισμα πρέπει να είναι συχνό, ιδανικά κάθε 2-3 ώρες όταν τα γατάκια είναι πολύ μικρά. Προσέχουμε να χρησιμοποιούμε ειδικό μπιμπερό, κι αν δεν έχουμε, σύριγγα. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται ώστε να μην πιέζουμε υπερβολικά το γατάκι να φάει γιατί υπάρχει κίνδυνος να περάσει γάλα στον πνεύμονα.

Βήμα 3: Ούρηση και αφόδευση. Τα μωρά δεν μπορούν μόνα τους να αδειάσουν την κύστη τους. Η μαμά τους τα βοηθάει γλύφοντας την περιοχή. Την ίδια αίσθηση πρέπει να αναπαράγουμε κι εμείς τρίβοντας και πιέζοντας ελαφρά την κοιλίτσα τους με ένα χαρτομάντιλο μέχρι να ουρήσουν. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ σημαντική και καλό είναι να πραγματοποιείται πριν και μετά το γεύμα των μικρών.

Βήμα 4. Φωλιά. Καλό είναι τα μικρά να βρίσκονται σε ήσυχο και ζεστό μέρος, και να μην είναι εκτεθειμένα στον ήλιο: Ακόμα και μια κούτα με πανιά και την θερμοφόρα τους επαρκεί. Κάποιες φορές αν τα μικρά κλαίνε αναζητώντας την μαμά τους, βοηθάει να έχουμε ένα λούτρινο κουκλάκι μέσα στην φωλίτσα.

Βήμα 5. Αποπαρασιτωση. Η αποπαρασίτωση είναι επικίνδυνη στα πολύ μικρά γατάκια, από την άλλη όμως και τα ενδοπαράσιτα και εξωπαράσιτα είναι εξίσου επικίνδυνα. Συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρό μας για το ποια ηλικία είναι η κατάλληλη για να δώσουμε εσωτερική αποπαρασίτωση, αλλά και να αντιμετωπίσουμε τα εξωπαράσιτα. Συνήθως ελάχιστο σπρέι αποπαρασίτωσης αρκεί για τους ψύλλους και η εσωτερική αποπαρασίτωση καλό είναι να δίνεται μετά τις 3 πρώτες εβδομάδες.

Βήμα 6: Απογαλακτισμός. Όταν τα μικρά γίνουν περίπου ενός μηνός μπορούν σιγά σιγά να ξεκινήσουνε να τρώνε μόνα τους. Μπορούμε να κάνουμε την διαδικασία αυτή ομαλή ανακατεύοντας σιγά σιγά το γάλα τους με λιωμένη κονσέρβα και επιτρέποντάς τους να γλύφουν κονσέρβα από πιατάκι.

Βήμα 7: Έλεγχος της υγείας. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα γατάκια να αρρωστήσουν. Ανάλογα με την ηλικία, συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας για το αν μπορεί να χορηγηθεί κάποια αντιβίωση ή κολλύριο.

Παρόλες τις προσπάθειές μας, πάντα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ένα νεογέννητο γατάκι είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρει, οπότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ψυχολογικά και για το χειρότερο. Καμιά φορά εξάλλου τα μικρά γεννιούνται με γενετικά προβλήματα και μπορεί να πέθαιναν έτσι κι αλλιώς ακόμα κι αν βρίσκονταν με την μαμά τους.

Πολλές όμως είναι και οι περιπτώσεις μικρών που τα κατάφεραν και μεγάλωσαν για να γίνουν δυνατά και ευτυχισμένα γατάκια.

Οπότε η προσπάθεια αξίζει!

Πηγή περιοδικό Catpress