Οι αδέσποτες γατούλες κι εμείς

Οι γάτες είναι ζώα που εξημερώθηκαν εδώ και χιλιάδες χρόνια για να ζουν δίπλα στον άνθρωπο και συνεπώς δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη φροντίδα μας. Τα αδέσποτα στο αστικό περιβάλλον είναι στην ουσία κατοικίδια τα οποία αναγκάζονται να μεγαλώνουν και να ζουν άστεγα και να ζητιανεύουν για το φαγητό τους ή να τρώνε από τα σκουπίδια. Μια γάτα στο δρόμο έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά δεκάδες κινδύνους, αυτοκίνητα, φόλες, αδέσποτα σκυλιά, ασθένειες, πείνα, δίψα, προβληματικές εγκυμοσύνες και σαν αποτέλεσμα οι αδέσποτες γάτες σπάνια ζουν πάνω από 1-2 χρόνια.

Όταν ειδικότερα μαζεύονται πολλές γάτες σε ένα σημείο τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Τα πιο κοινά προβλήματα είναι:

•        Συνεχείς καυγάδες ανάμεσα στα αρσενικά που οδηγούν σε τραυματισμούς (πληγές που μολύνονται, βγαλμένα μάτια, κλπ)

•        Μετάδοση σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων (Felv, Fiv)

•        Αύξηση των κρουσμάτων κοινών ασθενειών όπως η ρινοτραχειίτιδα.

•        Γέννηση πολλών μικρών που πεθαίνουν αβοήθητα.

•        Προβλήματα και παράπονα από τους γείτονες λόγω του μεγάλου αριθμού των ζώων και πολλές φορές δηλητηρίασή τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε

Αν θέλουμε πραγματικά να φροντίσουμε σωστά τα ζωάκια που ταίζουμε, θα πρέπει να ακολουθήσουμε κάποιες βασικές αρχές που θα εξασφαλίσουν την συνολικότερη ευζωία τους. Όσο κι αν μπορεί να ακούγεται παράξενο, το τάισμα από μόνο του αν δεν συνοδεύεται από γενικότερη υπεύθυνη φροντίδα μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για τα ζώα.

Στείρωση

Αν το τάισμα δεν συνδυάζεται με την στείρωση των ζώων η κατάσταση εύκολα μπορεί να βγει εκτός ελέγχου.  Μια γάτα μπορεί να κάνει 2-3 γέννες το χρόνο από 5-6 μικρά. Οι γάτες μπορούν να ξεκινήσουν να αναπαράγονται από την ηλικία των 5-6 μηνών. Συνεπώς σε σημεία που τα ταΐζονται, ο αριθμός τους μπορεί να αυξηθεί πολύ απότομα.

Με τη στείρωση θηλυκών και αρσενικών επιτυγχάνουμε:

•        Καλύτερη υγεία για όλα τα ζωάκια

•        Ήρεμα ζώα που δεν απομακρύνονται πολύ από το χώρο που ζουν και δεν κινδυνεύουν από τα αμάξια.

•        Αρσενικά που δεν ψεκάζουν και δεν τσακώνονται και  συνεπώς δεν τραυματίζονται και δεν προκαλούν τους γείτονες με μυρωδιές και θόρυβο

Βασική Αρχή: Ταΐζουμε μόνο όσα ζώα μπορούμε να στειρώσουμε. Οι 20 γάτες που θα πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας μας βρίσκονται στο έλεος του πρώτου που θα πετάξει την φόλα.

Για τις άγριες γάτες που είναι δύσκολο να πιαστούν μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιο σωματείο.

Τάισμα

Όταν είναι δυνατόν, περιμένουμε να τελειώσουν οι γάτες το φαγητό τους. Αυτή η επιπλέον επαφή με τα ζωάκια που ταΐζουμε είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για πολλούς λόγους:

•        Έλεγχος της υγείας: Βλέπουμε ποιο ζώο τρώει και ποιο όχι και συνεπώς ποιο μπορεί να είναι άρρωστο.

•        Ασφάλεια. Όταν τρώνε οι γάτες είναι πιο ευάλωτες και γίνονται στόχοι για οποιοδήποτε αδέσποτο σκύλο.

•        Καθαριότητα. Μαζεύουμε πάντα τα αποφάγια των γατών για να μην ξινίζουν. Τα αποφάγια γίνονται εστία μόλυνσης και να προκαλούν τη δυσαρέσκεια των περίοικων.

•        Κοινωνικοποίηση. Αυτός ο επιπλέον χρόνος μας δίνει την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα μαζί τους. Μια κοινωνικοποιημένη γάτα έχει περισσότερες πιθανότητες να πιαστεί -σε περίπτωση που χρειαστεί γιατρό- αλλά και να υιοθετηθεί.

Όταν δεν μπορούμε να περιμένουμε να τελειώσουν το φαγητό τους, προτιμούμε ξηρά τροφή, καθώς:

•        Δεν χαλάει με τη ζέστη.

•        Είναι πιο οικονομική.

•        Δεν μυρίζει.

Καλό είναι να αποφεύγουμε αποφάγια πολλών ημερών και ωμό κρέας, καθώς είναι υπεύθυνα για την δημιουργία παράσιτων (σκουληκιών) στο στομάχι και στα έντερα που μπορεί να σκοτώσουν το ζώο.

Πάντα φροντίζουμε να υπάρχει πάντα φρέσκο νερό στο χώρο που ταΐζουμε, ειδικότερα το καλοκαίρι που οι δυνατότητες των ζώων να βρουν νερό μειώνονται.

Τέλος, φροντίζουμε πάντα την καθαριότητα του χώρου που ταΐζονται τα ζώα. Η δυσαρέσκεια των γειτόνων, μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει.

Πρόληψη ασθενειών

Προαιρετικά, αν έχουμε την οικονομική δυνατότητα και φυσικά την ευκολία να πιάσουμε τα αδέσποτα γατάκια που φροντίζουμε, μπορούμε να φροντίσουμε για την γενικότερη κατάσταση της υγείας τους.

•        Εμβολιασμοί:

Οι εμβολιασμού σε μικρή ηλικία προλαμβάνουν την μετάδοση σοβαρών ασθενειών όπως η ρινοτραχειίτιδα, η οποία στη χρόνια μορφή της δεν θεραπεύεται και ταλαιπωρεί το ζώο.

Είναι καλύτερα να αφιερώσουμε λίγα χρήματα στο εμβόλιο του ζώου, παρά πολλά σε μακροχρόνιες θεραπείες και επισκέψεις στον κτηνίατρο αφού αρρωστήσει.

Ακόμα και αν βρούμε το ζωάκι σε μεγάλη ηλικία, το εμβόλιο μπορεί να το προστατέψει.

•        Αποπαρασίτωση.

Οι ψύλλοι είναι υπεύθυνοι για την μετάδοση σοβαρών ασθενειών και επικίνδυνων παρασίτων. Τα εσωτερικά παράσιτα προσβάλουν εσωτερικά όργανα, κυριολεκτικά τρώνε το ζώο από μέσα και μπορούν να γίνουν θανατηφόρα.

Για τα εξωτερικά παράσιτα μπορούμε να ψεκάζουμε περιοδικά με ειδικό spray αποπαρασίτωσης. – Προσοχή στη συνιστώμενη δοσολογία και ειδικά για τα μικρά γατάκια!

Για τα εσωτερικά παράσιτα χορηγούμε περιοδικά (συνήθως ανά τρίμηνο) χάπι αποπαρασίτωσης ή αν πρόκειται για μωρά γατάκια ειδικό προϊόν σε μορφή πάστας.

Υπάρχουν αμπούλες που προστατεύουν και από τα εσωτερικά και από τα εξωτερικά παράσιτα.

Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρό μας!

Νομοθεσία για την προστασία των ζώων

Πολλές φορές όταν φροντίζουμε τα αδέσποτα στην γειτονιά μας, και ακόμα κι αν φροντίζουμε για την καθαριότητα των σημείων που ταΐζουμε, μπορεί να έρθουμε σε σύγκρουση με ενοχλημένους γείτονες.

Καλό είναι να γνωρίζουμε:

1. Ότι δεν απαγορεύεται το τάισμα των ζώων αν φροντίζουμε για την καθαριότητα των χώρων όπου αφήνουμε την τροφή.
2. Η κακοποίηση, η δηλητηρίαση και η εγκατάλειψη ζώου είναι ποινικά αδικήματα βάσει των νόμων 1197/81 και 3170/2003. Η αστυνομία οφείλει να εξετάζει κάθε τέτοιο περιστατικό που καταγγέλλεται και να προχωρά η ίδια σε μήνυση. Αυτός που κάνει την καταγγελία δεν υποχρεούται να υποβάλει ο ίδιος την μήνυση, οφείλει απλά να καταγγείλει το περιστατικό.

Είναι γενικά καλύτερο να καταγγέλλουμε άμεσα τα περιστατικά ώστε να μπορούν να κινηθούν διαδικασίες αυτοφώρου.

Παρόλα αυτά θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και διακριτικοί πάντα στην φροντίδα των ζώων, γιατί αν και η δηλητηρίαση απαγορεύεται, είναι μια κοινότατη πρακτική στην χώρα μας. Δεν χρειάζεται να προκαλούμε ταΐζοντας τα ζώα στο πάρκινγκ του γείτονα που έχει ήδη κάνει παράπονα για αυτό, μπροστά από κάποιο εμπορικό μαγαζί, σε πολύ εμφανή σημεία.

Δεν ξεχνάμε

• Η στείρωση είναι εξίσου σημαντική με το τάισμα αν θέλουμε πραγματικά να προσφέρουμε ποιότητα ζωής στα αδέσποτα που φροντίζουμε.
• Φροντίζουμε να μην προκαλούμε με τον τρόπο που ταΐζουμε και φροντίζουμε τα ζώα.
• Και τα ζωάκια έχουν δικαιώματα. Δεν διστάζουμε να καταγγείλουμε περιστατικά κακοποίησης.

Η κατάσταση των αδεσπότων μας αποτελεί δείκτη του πολιτισμού μας. Είναι στο χέρι του καθένα μας να βοηθήσει τα ζωάκια της γειτονιάς του.

Αδεσποτολόγιο – Ομάδα εθελοντών για τα αδέσποτα